گنهکاران کجا هـستند ماه عـفو آمد باز            خـدای ‌مهـربـانی با نگـاه عـفـو آمد باز

دوباره روزه؛ این عبد فراری را به راه آورد            خدایا‌ شکر! این بنده به راه عفو آمد باز

به ذکر یاعلی و یاعظیم ما در این سی‌روز            دل از دست شیاطین در پناه عفو آمد باز

خدای مهربان العفو، خدای مهربان العفو
خداوندا به حق روزۀ صاحب‌زمان العفو

دوباره با دعاها روح‌مان پرواز خواهد کرد            خدا درهای رحمت را به خلقش باز خواهد کرد

ابوحمزه بخوان هرشب الهی لاتـودِّبنی            سحرخوان دلت هرشب نوایی ساز خواهد کرد

هزار اسم خدا مخفی‌ست در جوشن‌کبیر او            به خَلِّصنا مِن‌َالنّاری به ما ابراز خواهد کرد

چه سرهایی که در سجده، چه دستانی که بر بالا            زمین سی روز، این‌گونه به عرشش ناز خواهد کرد

خدا‌ العفو خدا‌ العفو خدا ‌العفو خدا ‌العفو
خداوندا به العـفـو عـلی شیـرخدا العـفو

دم افـطار می‌‌خـوانـند وقـتی ربّنایت را            دلم قرص است می‌بخشی گدای بی‌نوایت را

دم افطار وقتی سفرۀ احسان تو پهن است            لب روزه طمع دارد فقط رزق رضایت را

لبان تـشنـۀ شیـعه دم‌ افـطـار می‌خـواهد            بگـیـرد در بغـل قـبر شه کـربـبـلات را

سر قتلت حسین‌من، چه جنگی بود در گودال            صدای هلهله نگذاشت بشناسم صدایت را

لب تشنه سرت را از تن پاکت جدا کردند
بمیرم کف زدند‌ و‌ یک‌به‌یک شکر خدا کردند